गुलजारका चार त्रिवेणी

१. उडेर गएको चराले केवल यति नै देख्यो
अबेरसम्म हात हल्लिरह्यो त्यो हाँगामा

अलविदा भन्न ? वा नजिक बोलाउन ?

२. भिजे-भिजे जस्तो किन छ अखबार
पत्रिका बाँड्ने हकर भोलिदेखि अर्कै राख !

‘यो वर्ष पाँच सय गाउँ बगायो’

३. रातको रुखमा हिजो मात्रै त उसलाई देखेको थिएँ –
चन्द्रमा खस्नै लागेको थियो आकाशबाट पाकेर

सूर्य आएको थियो, उसको तलाशी  लिन

४. के थाहा कहिले कहाँ मार्छ ?
बस्, म जिन्दगीदेखि डराउँछु

मृत्युलाई त के छ र, एक पटक मार्छ

(गुलजारको त्रिवेणी सङ्ग्रहबाट अनुवाद गरिएको ।)